Diary 1

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18

dessen Zustimmung ebenfalls vorausgesetzt worden war, erhebt absoluten Wiederspruch. — Müssen uns fügen. “ — Tuileriengarten: 18er Juni 1895 Ich war vom Nachdenken überreizt. — Da bin ich hierher ge­kommen, habe mich an den Statuen wie= der gesund gesehen. — Es steckt viel Glück in der Kunst im Freien. — Das grüne Ra­senbecken, wo die reizenden Läufer von Coustou %1712% stehen, soll gleich nachge= bildet werden. — Wir werden das auch drüben haben. — Ebenda wieder mit Schiff gewesen. — Er hat mich „geheilt“. — Ich acceptire nämlich den negativen Theil seiner Bemerkun­gen „daß ich mich durch diese Sache lächerlich oder tragisch mache“. — Das ist nämlich der Judenspott. — Den negativen Theil acceptire ich — dadurch unterscheide ich mich von Don Quixote. — Den positiven Theil %Ge= rede von Socialismsu, Ohrfeigen etc. % lehne ich ab. — Dadurch unterscheide ich mich von Sancho Pansa. — Vierter Brief an Baron Hirsch, 18/6. 1895. — Hochgeehrter Herr! — Mein letzter Brief erfordert einen Abschluß. — Da haben Sie ihn: — Ich habe die Sache auf=

One of friends involved whose consent had likewise been presupposed raises absolute objections. Must comply.”

 

June 18,1895

 

Gardens of the Tuileries :

 

I was overstrained with thought. So I came here and recuperated by looking at the statues.

 

Outdoor art is the source of much happiness. The bowlshaped green lawn with the charming “Runners” of Coustou (1712) should be copied without delay.

 

June 18, 1895

 

Have been to the same place again with Schiff. He “cured” me. For I accept the negative part of his observations, namely, that through this undertaking I would make myself “either ridiculous or tragic.” It's that business of Jewish mockery. The negative part I do accept—and thereby differ from Don Quixote. The positive side (talk about socialism, face slapping, etc.) I reject—and herein differ from Sancho Panza.

 

Fourth letter to Baron Hirsch.

 

June 18

 

Dear Sir:

 

My last letter requires a postscript. Here it is: I have given the matter up.

אחד החברים המעורבים, שגם הסכמתו הונחה מראש, מביע התנגדות מוחלטת.

אנו חייבים לקבל את הדין.

 


גני הטִיֶרי, 18 ביוני 1895

הייתי מתוח מדי מרוב מחשבות. על כן באתי לכאן והתאוששתי אל נוכח הפסלים.

הרבה אושר טמון באמנות שבחוץ. את כר הדשא דמוי האגן, שעומדים שם "הרצים" החינניים של קוּסטוּ (1712), צריך לחקות במהרה. גם שָם יהיו לנו דברים כאלה.


[פאריס, 18 ביוני 1895]

שוב שהיתי במחיצתו של שיף. הוא "ריפא" אותי. אכן, אני מקבל את החלק השלילי של הערותיו "שאיראה מגוחך או טרגי בשל העניין הזה". הלוא זה הלעג העצמי של היהודים. אני מקבל את החלק השלילי — בכך אני נבדל מדון קיחוֹטֶה. את החלק החיובי (דיבורים על סוציאליזם, סטירות לחי וכו׳) אני דוחה. בכך אני נבדל מסַנצ׳ו  פּאנסה.


מכתב רביעי אל הברון הירש, 18 ביוני 1895

אדון נכבד מאוד!

מכתבי האחרון טעון סיום. הנהו: משכתי את ידי מן העניין.

P. 178